مقایسه عملکرد اکتول و PBXN-110 در یک سرجنگی خرج گود

تشکیل جت حاصل از فروپاشی  لاینر در سرجنگی های خرج گود تا حد زیادی به مشخصات ماده منفجره شارژ شده در آن بستگی دارد. هدف اصلی در این تحقیق، مقایسه اثرات بکارگیری اکتول و PBXN-110 در عملکرد نوعی سرجنگی خرج گودی خاص بوده است. این مواد در یک پوسته آلومینیمی خرج گود با لاینر مسی 35 درجه و ظرفیت 510 سانتی متر مکعب شارژ شدند. نتایج حاصل از شبیه سازی با نرم افزار LS-Dyna نشان داد که موثرترین فاصله توقف این سرجنگی تحقیقاتی، cm 50 است. بر اساس این شبیه سازی، خرج اکتول نفوذ بیشتری نسبت به PBXN-110 ایجاد می کند. همچنین نتایج تست های تجربی هم نشان داد که عمق نفوذ سرجنگی های حاوی اکتول و PBXN-110 به ترتیب 444 و 324 میلی متر می باشد. سرعت انفجار و دانسیته پایین تر خرج PBXN-110 نسبت به اکتول ، موجب عملکرد ضعیف تر آن در سرجنگی نفوذکننده می شود.