شخصیت پردازی در داستان های کودکان براساس نظریه گریماس

شخصیت‎پردازی از عناصر اصلی داستان‎پردازی است. شخصیت های داستان در تداوم پی رنگ داستان نقش اساسی دارند و به مثابه الگو، نمایانگر جایگاه انسان در دنیاهای متفاوت فرهنگی و اجتماعی هستند و با بررسی آن ها می‎توان، هم از فضای داستان مطلع شد و هم به توانایی نویسنده پی‎برد. پژوهش حاضر به بررسی و تحلیل شخصیت‎های داستان با استفاده از الگوی کنشگر گریماس و پی بردن به شیوه های شخصیت‎پردازی در داستان‎های کودکانه لینا کیلانی، نویسنده معاصر سوری و نادر ابراهیمی، نویسنده معاصر ایرانی اختصاص یافته‎است. الگوی کنشگر گریماس، با ساختاری نظام مند به تحلیل شخصیت‎ها می‎پردازد. نتیجه پژوهش نشان می دهد که هر دو نویسنده در زمینه انطباق با این الگو موفق بوده‎اند، با این تفاوت که کنشگران داستان‎های ابراهیمی از تنوع بیشتری برخوردار است، ولی در داستان های کیلانی گونه های بیشتری شخصیت می‎‎یابند. او علاوه بر حیوانات حتی به جمادات و نباتات هم جان می‎بخشد.