تاثیرات آبگیری سد گتوند علیا بر کیفیت آب رودخانه کارون

سد گتوند علیا بلندترین سد خاکی کشور و آخرین سد قابل احداث بر رودخانه کارون قبل از ورود به دشت خوزستان در منطقه گتوند می باشد. نگرانی اصلی کارشناسان قبل از آبگیری سد گتوند، مسئله حل شدن توده نمکی عنبل در مخزن سد گتوند و به تبع آن تحت تاثیر قرار گرفتن آب کارون در پایین دست سد بوده است. این مطالعه با هدف بررسی روند تغییرات هدایت الکتریکی آب رودخانه کارون به منظور بررسی تاثیرات آبگیری سد گتوند (مرداد 1390) بر کیفیت آب رودخانه کارون در بازه زمانی1380تا 1395 در مقطع گتوند انجام گرفته است. بدین منظور از آزمون های ناپارامتری من-کندال و پتیت به ترتیب برای بررسی روند و تعیین نقطه شکست و از شاخص SDI جهت محاسبه خشکسالی هیدرولوژیک سری های زمانی استفاده شد. نتایج نشان دادند که افزایش چشمگیر هدایت الکتریکی در رودخانه کارون در سال های اخیر امری انکار ناپذیر است و علت اصلی این امر، کاهش چشمگیر در جریان رودخانه از سال آبی 1387-1386 و تداوم این وضعیت تاکنون می باشد. بنابراین تغییرات شوری کارون از سه سال قبل از آبگیری سد گتوند شروع شده است. با استناد به نتایج این تحقیق کیفیت آب در محل سد تنظیمی گتوند تغییر ملموسی نسبت شرایط قبل از آبگیری نداشته است.