ارزیابی شاخص های موثر در تحقق حکمروایی خوب شهری در کلانشهرها (مطالعه موردی: شهر کرمانشاه)

هدف اصلی این پژوهش ارزیابی شاخص های موثر در میزان تحقق حکمروایی خوب در کلانشهر کرمانشاه می باشد. روش پژوهش در این مقاله توصیفی و تحلیلی بوده و ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه بوده است که به تعداد322 عدد در بین شهروندان و 34 عدد پرسشنامه در بین کارشناسان شهرداری شهر کرمانشاه و سایر متخصصان برنامه ریزی و مدیریت شهری که با روش نمونه گیری سهمیه ای و تصادفی انتخاب شدند، توزیع شد. پایایی ابزار پژوهش از طریق آلفای کرونباخ به میزان 0/85 برای 8 مولفه به دست آمد.برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون  t مستقل استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادند که کارشناسان با میانگین 3/79 و انحراف معیار  0/641 به طور معناداری دارای میانگین بالاتری نسبت به مردم با میانگین 2/29 و انحراف معیار 0/076 بودند. تفاوت در میانگین سطح نگرشها در بین کارشناسان و مردم 1/508- بود . این تفاوت با یک بازه فاصله اطمینان 96% در محدوده ای از 1/787- تا 1/138-  قرار داشت. کورنس دی با مقدار 2/17 نشان می دهد که تفاوت بین میانگین نمرات خیلی بزرگ بود که این بیشتر نشان دهنده این واقعیت است که وابستگی افراد به گروه خاص تاثیر زیادی روی قضاوت و نگرش آنها دارد. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نظرات مردم و کارشناسان در خصوص شاخص های حکمروایی خوب شهری وجود دارد و این امر نشان دهنده این است که شاخص های حکمروایی در شهر کرمانشاه از وضعیت مناسبی  در بین همه گروه ها برخوردار نیست.