مطالعه مقایسه ای بارگیری DNA به نانوذرات طلای دارای بار سطحی مثبت و منفی

نانوذرات طلا عامل دارشده با DNA به دلیل دارابودن ویژگی های منحصربه فرد، پتانسیل بالایی برای حل بسیاری از مشکلات همچون تشخیص و درمان بیماری های ژنی با استفاده از نانوفناوری فراهم می کنند. بسته به هدف هر آزمایش، برهم کنش خاصی از DNA با نانوذره مدنظر است که با تغییردادن پارامترهای مختلف قابل دستیابی است. هدف این پژوهش بررسی اثر بار سطحی نانوذرات طلا بر فرآیند اتصال زیستی و نوع اتصالات DNA به سطح و افزایش بارگیری توالی های DNA بر سطح نانوذرات طلا بود.

دو نوع نانوذره با قطر حدود 30نانومتر و بار سطحی مثبت و منفی سنتز شد. فرآیند اتصال زیستی نانوذرات با استفاده از سه غلظت مختلف از DNA انجام شد و با استفاده از اسپکتروسکوپی UV-Vis و فلوئورسانس مورد بررسی قرار گرفت. کمی سازی درصد اتصال DNA به سطح هر نانوذره با استفاده از دو روش و با کمک سنجش فلوئورسانس انجام شد.

طیف SPR، اتصال DNA به سطح نانوذرات را تایید کرد و به خوبی نشان دهنده میزان اتصال DNA به سطح نانوذره و نیز اثر بار سطحی نانوذرات بر فرآیند اتصال زیستی بود. سنجش فلوئورسانس، درصد اتصال زیستی در نانوذرات تثبیت شده با CTAB را بالاتر و غیراختصاصی تر از نانوذرات تثبیت شده با سیترات نشان داد.

بسته به بار سطحی نانوذرات طلا، اتصالات DNA به سطح با برهم کنش ها و مقادیر متفاوت از بارگیری رخ می دهد. با توجه به هدف این پژوهش، نانوذرات طلا تثبیت شده با سیترات و استفاده از غلظت بالای DNA، برای رسیدن به این هدف مناسب بودند.