بررسی تاثیر عوامل انسانی - اجتماعی و فنی مهندسی در پیش بینی رفتار ترافیکی رانندگان شهر تهران

اصلاح رفتار ترافیکی رانندگان، از موضوعات اساسی در کاهش سوانح رانندگی در کشورها است. در این میان، سه عامل انسانی، اجتماعی و فنی مهندسی بر رفتار ترافیکی راننده تاثیرگذار هستند و مداخلات در هریک از این مولفه ها، رفتار راننده را متاثر می سازد.

در این پژوهش سعی شده است که به شیوه پژوهش های کیفی، رفتار ترافیکی راننده بر پایه سه عامل مذکور تبیین و شاخصه های هریک از این مولفه ها مشخص شده و تاثیر آن ها بر رفتار ترافیکی رانندگان موردپردازش قرار گیرد. این کار می تواند متولیان امر ترافیک را در جهت پیش بینی های مرتبط با رفتار ترافیکی راننده یاری رساند. در بخش کیفی، از طریق مصاحبه های عمیق و نیمه عمیق با نخبگان عرصه حمل ونقل از طریق تحلیل محتوای برنامه ریزی شده، عوامل موثر بر رفتار ترافیکی راننده تبیین و اثر هریک از عوامل مذکور رتبه بندی شد.

در بین سه عامل مذکور، ابتدا عامل اجتماعی و کنترل های بیرونی به عنوان موثرترین عامل بر رفتار ترافیکی راننده و در مرتبه دوم، عامل فردی و در مرتبه سوم، عامل فنی و مهندسی در حوزه راه و خودرو برآورد شدند. در ادامه این بررسی، به وسیله آزمون آماری فریدمن، اولویت بندی شاخصه ها در هریک از این عوامل سه گانه مشخص و تبیین گردیده است.

به نظر می رسد که کنترل های اجتماعی می تواند بخش اعظمی از رفتار ترافیکی را تنظیم نموده و در راستای تغییر و اصلاح رفتار ترافیکی در جامعه کارساز باشد که برای تغییر پژوهش رفتار ترافیکی راننده می بایست در زمینه هریک از این سه عامل، با توجه به رویکرد اثرگذاری عوامل اجتماعی بر رفتار ترافیکی، اقدامات لازم به عمل آید.