بهینه سازی عملکرد حرارتی جداره های خارجی یک ساختمان مسکونی میان مرتبه در اقلیم سرد و خشک با بهره گیری از نرم افزار شبیه ساز انرژی (نمونه موردی: شهر مشهد)

از عواملی که تاثیر بسزایی بر میزان دریافت انرژی خورشیدی توسط ساختمان دارد، جنس مصالح بکاررفته در نمای خارجی و نورگذرها  هستند. هدف کلی در این پژوهش، توجه به اقلیم موجود(مشهد) در انتخاب و نحوه بکارگیری مصالح درونی دیوار و همچنین ابعاد بازشوها نسبت به نما، با توجه به معیارهای مصرف انرژی، جهت رسیدن به الگوی بهینه در طراحی با استفاده از مدل سازی یک نمونه ساختمان مسکونی میان مرتبه در نرم افزار دیزاین بیلدر است. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع ترکیبی می باشد، در مرحله اول جژئیات جداره ها با مصالح درونی مختلف از جمله بلوک سفالی، لیکا و AACو بازه 10-50 درصد بازشو به نما، وارد نرم افزار و مورد تحلیل قرار می گیرد. در مرحله ی بعدی از طریق بهینه سازی پارامتریک، تمامی حالت ها در جداره های آفتابگیر بنا به طور همزمان بررسی شده و در نهایت امر، بلوک AAC با عایق حرارتی پلی استایرن اکسترود شده بعنوان مصالح بهینه در این اقلیم و بازه پیشنهادی برای بازشوها نسبت به نما 25-30 درصد ارزیابی شده است تا علاوه بر حداقل دسترسی به نور از اتلاف انرژی ساختمان نیز جلوگیری نماید.