اثر تلقیح برخی کودهای میکروبی فسفاته بر شاخص های تغذیه ای گیاه ذرت (Zea mays L.)

در این تحقیق اثربخشی کودهای میکروبی فسفاته تهیه شده از هفت باکتری به نام های (Pantoea agglomerans P5، Pseudomonas fluorescens Tabriz، P. putida Tabriz، Pseudomonas sp. C16-2O، Enterobacter sp. S16-3، Bacillus megaterium JK6 و B. firmus) بر بستر پایه خاک فسفات (45 گرم) ، گوگرد (15گرم) و باگاس (30 گرم) مورد ارزیابی قرار گرفت. در این آزمایش، باکتری P. agglomerans P5 به عنوان باکتری حل کننده فسفات مورد استفاده در کود بارور2 به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمایشات گلخانه ای نشان داد که کاربرد کودهای میکروبی فسفاته در گیاه ذرت رقم سینگل کراس 704، بر وزن تر و خشک کل ریشه و بخش هوایی، جذب فسفر، پتاسیم، آهن و روی بخش ریشه و بخش هوایی، تاثیر کاملا معنی داری داشت. تیمارهای کودی Enterobacter sp. S16-3 و Pseudomonas sp. C16-2O در بیشتر پارامترهای اندازه گیری شده دارای عملکردی شبیه تیمار P. agglomerans P5 بودند و هر سه این تیمار ها در بیشتر موارد دارای عملکرد بالاتری نسبت به تیمار کود شیمیایی سوپرفسفات تریپل بودند. تیمارهای P. fluorescensوP. putida هم تا حدودی دارای اثرهای مشابه روی رشد ذرت بودند، البته بایستی عنوان نمود که تیمار میکروبی B. firmus در برخی موارد و تیمار B. megaterium در بیشتر پارامترها دارای عملکرد پایین تری نسبت به تیمار بستر بدون باکتری (کنترل منفی) و حتی پایین تر از تیمار بدون بستر کود (No Carrier) بودند. هم چنین در این پژوهش اثر سطوح مختلف مصرف کودی (6/0 و 2/1 گرم در هر گلدان) به ترتیب معادل با میزان توصیه شده و دوبرابر آن، کاملا معنی دار بود و سطح مصرفی 2/1 نسبت به 6/0 باعث افزایش عملکرد حدود دو برابری در گیاه شد.