ارزیابی عملکرد برخی سامانه های آبیاری قطره ای (مطالعه موردی: شهرستان سنقر)

در این پژوهش، 8 سامانه آبیاری قطره ای ارزیابی شد. از هر سامانه یک مانیفلد در حال کار انتخاب و ارزیابی ها بر روی چهار لترال از ابتدا، یک سوم، دو سوم و لترال انتهایی صورت گرفت. دبی 8 قطره چکان در هر لترال، فشار ابتدا و انتها و حداقل فشار ورودی به لترال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که دبی در 5/87 درصد از قطره چکان ها ، به دلیل پایین بودن فشار و گرفتگی قطره چکان ها به میزان قابل ملاحظه ای از دبی اسمی کمتر است. در 5/12 درصد از قطره چکان ها میانگین دبی قطره چکان ها 10 درصد بیش از دبی اسمی بود. یکنواختی کاربرد آب، راندمان واقعی و پتانسیل کاربرد آب در چارک پایین سامانه ها در حد ضعیف ارزیابی گردید. متوسط مقادیر ضریب یکنواختی، ضریب کاهش راندمان، راندمان پتانسیل و راندمان واقعی کاربرد آب در چارک پایین سامانه ها به ترتیب 6/38، 5/71، 73/34 و 6/38 درصد محاسبه شد. ارزیابی ها نشان داد مشکل عمده سامانه های آبیاری قطره ای، دست کاری قطره چکان ها، گرفتگی لوله ها و قطره چکان ها، ناهمگونی فشار و توزیع غیر یکنواخت آب، فقدان دانش و مهارت کاربران به واسطه تصور های سنتی باغ داران، طراحان و مجریان است. علی رغم اهمیت صافی ها و لزوم به کارگیری لوازم و اتصالات نو، باغداران معمولا حساسیتی به کامل بودن و تناسب فیلترها با آبدهی سامانه ها و عدم افت و نشت به دلیل نگهداری صحیح سامانه ها ندارند.