محرومیت و فرسایش حاکمیت ملی در جامعه اسلامی عراق (2018-2003)

بررسی و فهم دلایل فروپاشی، خشونت و فرسایش حاکمیت ملی در دولت نوین عراقی که از سال 2003 به بعد پایه گذاری شد. برای کشف این دلایل سعی شد تا با بهره گیری از نظری محرومیت نسبی بتوانیم ریشه های فرسایش حاکمیت ملی در عراق به نمایش گذاریم.

در این مقاله ما با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای، سعی در دستیابی و پیشبرد هدف کاری خود داشتیم.

 نویسندگان حاضر با بررسی عرصه های سیاسی-نظامی و اقتصادی در دوران حاکمیت جدید دوت عراق، و استخراج داده هایی که نشانگر نوعی تبعیض و بی عدالتی در حق برخی از گروه های عرب سنی شد، با دریافت این داده ها به سمت پاسخ گویی به هدف و فرضیه مقاله پیش رفتند.

نتایجی که نویسندگان بر مبنای داده های ارائه شده و دریافت شده در عرصه های سیاسی-نظامی و اقتصادی به آن دست یافتند، ریشه های فرسایش حاکمیت ملی و خشونت در عراق را به سیاست های دولت عراقی نسبت به اعراب سنی نسبت می دهند. بنابراین، خشونت مسلحانه اعراب سنی در واکنش به محرومیت های متکثر و چند بعدی(اقتصادی، نظامی، سیاسی)، سبب فروپاشی اقتدار دولت ملی عراق و به تبع فرسایش حاکمیت ملی در بسیاری از مناطق سنی نشین این کشور شد.