اثرات همزمان نانوذرات سیلیس، پتاسیم، کود بیولوژیک و شیمیایی نیتروژن بر جذب برخی عناصر و عملکرد شلتوک ارقام برنج (Oryza sativa L.)

به منظور بررسی اثر نانوذرات سیلیس و پتاسیم و مقادیر نیتروژن در دو رقم بومی و اصلاح شده برنج، تحقیقی در مزرعه ای واقع در شهرستان ساری در سال 1393 اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت - فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. دو رقم بومی طارم محلی و اصلاح شده طارم هاشمی به عنوان عامل اصلی و کود نیتروژن در سه سطح شامل 35 و 70 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه کود بیولوژیک نیتروکسین (بدون مصرف کود شیمیایی نیتروژن) و نانو ذرات در سه سطح محلول پاشی نانوسیلیکون (20 پی پی ام)، محلول پاشی نانو پتاسیم (به میزان دو در هزار) و عدم مصرف آنها (شاهد) به صورت فاکتوریل به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد رقم طارم هاشمی حداکثر عملکرد شلتوک (5000 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن و نانوپتاسیم تولید شد. برای رقم طارم محلی نیز بیشترین عملکرد شلتوک (4657 کیلوگرم در هکتار) با مصرف 35 کیلوگرم نیتروژن و نانوپتاسیم به دست آمد. بیشترین غلظت سیلیس شلتوک با مصرف نانوسیلیس به دست آمد. بیشترین غلظت نیتروژن و پتاسیم شلتوک با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. برای هر دو رقم بیشترین غلظت پتاسیم شلتوک با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن به همراه مصرف نانوپتاسیم و نانوسیلیس حاصل شد. بنابراین، مصرف نانوذرات در هر دو رقم باعث افزایش عملکرد کمی و کیفی برنج شد. از این رو، استفاده از منابع کودی نانوسیلیس و نانوپتاسیم در برنامه تغذیه برنج می تواند در افزایش عملکرد، بهبود کیفیت دانه و همچنین افزایش تحمل به تنش های محیطی موثر باشد.