جانشینی پیام (ص) انتقال کاریزما

پس از وفات پیامبر (ص)، جانشینی ایشام مهم ترین مساله ی مطرح در جامعه ی اسلامی بود. علاوه بر امام علی (ع) به عنوان چهره ی شاخص اهل بیت (ع) گروه ها و جریانات فکری دیگری مدعی دستیابی به خلاقت بودند. آنان به منظور تحت الشعاع قرار دادن علی (ع) در افکار عمومی، و شکستن انحصار جاذبه ی کاریزمایی او، به معرفی و تقویت نهاد کاریزمایی صحابه برای رقابت با اهل بیت (ع) در مرجعیت فکری جامعه پرداختند. در بعد فرهنگی از ابزارهایی چون سیاست منع حدیث، طرح عدالت و صحت اجتهاد صحابه، جعل حدیث و... بهره گرفتند، این جریان طی قرن های بعدی استمرار یافته، سازماندهی و تقویت شد. در این مقاله این تلاش ها در قالب نظریه ی روزمرگی کاریزمای ماکس وبر، مورد بررسی قرار می گیرد.