اثر سوپرجاذب، کود نیتروژنی و تنش خشکی بر عملکرد و بهره وری آب گیاه فلفل دلمه ای

در این پژوهش گلدانی، اثر سه سطح صفر (A0)، سه (A1) و پنج گرم (A2) سوپرجاذب اکوازورب در هر کیلوگرم خاک، سه سطح 70 (W1)، 85 (W2) و 100 (W3) درصد نیاز آبیاری و دو سطح 75 (F1) و 100 (F2) درصد نیاز کود نیتروژنی بر برخی صفات گیاه فلفل دلمه بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 18 تیمار و سه تکرار انجام یافت. نتایج بیان گر معنی داری اثر تیمارهای سوپرجاذب و آبیاری بر تمامی مولفه ها به جز قطر ساقه بود. در بین تیمارهای سوپرجاذب، بیشترین مقادیر عملکرد میوه با 666/2گرم و بهره وری آب 12/36کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A2 به دست آمد. در بین تیمارهای آبیاری نیز بیشترین مقادیر عملکردهای ذکر شده به ترتیب با 81/621 گرم در تیمار W3 و 10/57کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W1 به دست آمد. اثر تیمارهای کودی نیز بر وزن اندام هوایی، ریشه و عملکرد میوه معنی دار شد. بیشترین عملکرد میوه به مقدار 638/70گرم در تیمار F2 به دست آمد. اثر متقابل دو متغیر آب با سوپرجاذب نیز با تاثیر بر مولفه های وزن تر و خشک اندام هوایی و زیرزمینی و بر عملکرد و بهره وری آب، سبب حصول بیشترین مقادیر عملکرد میوه (916/65گرم) و بهره وری (14/55کیلوگرم بر مترمکعب) در تیمار A2W3 شد. اثرات متقابل سوپرجاذب و کود نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره وری آب معادل 670/51گرم و 12/44کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار A2F2 به دست آمد. اثرات متقابل آب و کود نیز نشان دادکه بیشترین مقدار عملکرد و بهره وری آب معادل 625/59گرم در تیمار W3F2 و 12/32کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار W1F2 به دست آمد. اثر متقابل سه متغیر سوپرجاذب، آب و کود بر کلیه صفات مورد بررسی غیرمعنی دار شد.