بررسی نقش تقسیم نیروی کار به دو بخش داخلی و خارجی در اقتصاد ایران در چهارچوب یک مدل تعادل عمومی تصادفی پویا

تجربه کشورها نشان داده که سهولت در جابجایی نیروی کار در قالب همکاری مشترک از کشوری به کشورهای دیگر دارای مزایای گوناگونی بوده و اثرات مهمی بر متغیرهای اقتصاد کلان خواهد داشت. نظر به این اهمیت، مقاله حاضر به ارائه یک مدل کالیبره شده تعدیلی برای اقتصاد ایران می پردازد که در آن نیروی کار قادر است از بخش اقتصاد داخلی  به خارج از کشور حرکت نماید. در این مدل برای سهولت بررسی نقش تفکیک نیروی کار یک چارچوب اقتصاد باز کوچک در نظر گرفته شده و میانگین عرضه نیروی کار خانوار با توجه به ناهمگنی عوامل به دو بخش نیروی کار داخلی و خارجی تقسیم شده است.  نتایج لحاظ نیروی کار قابل تفکیک در اینگونه مدل ها موجب ایجاد تفاوتی ویژه گردیده و نشان می دهد تولید داخلی با توجه به شوک مثبت در دستمزدهای خارجی کاهش یافته و باعث می گردد نیروی کار از تولید داخلی دور شده و به سمت اشتغال در بازار خارجی برود و این در حالی است که مصرف خصوصی نیز افزایش می یابد. همچنین نتایج نشان می دهند که در این مدل  بدلیل افزایش در درآمد نیروی کار خارجی و به تبع آن افزایش درآمدهای ارزی، خالص صادرات افزایش یافته و اوراق قرضه خارجی کاهش خواهد یافت. در نهایت می توان گفت که جابجایی نیروی کار به خارج از کشور منجر به افزایش درآمدهای ارزی شده و رفاه را افزایش داده است.