سیاست جنایی پیشگیرانه ایران در قبال خشونت علیه اطفال

اطفال ضعیف ترین عضو جامعه هستند که سلامت روح و جسم آنان، ضامن تعالی کشور است؛ اما وقتی همین اطفال مورد خشونت های بی رحمانه قرار می گیرند، اثرات منفی بر طفل و جامعه خواهد داشت. از جمله خطرات بالقوه در مورد کودکان، شیوع پدیده خشونت علیه آنان است؛ خشونت در قبال اطفال دارای عوارض جسمی؛ جنسی و روحی جبران ناپذیری است. افزایش این پدیده در خانواده ها و لزوم حمایت از آسیب پذیرترین و بی پناه ترین گروه اجتماع، بررسی این پدیده و اتخاذ راهکارهایی برای پیشگیری از آن را ضروری می نماید. آن چه بیش از پیش ضرورت آن احساس می شود، انجام تغییرات و اصلاحات اساسی در حوزه قانونگذاری به منظور اتخاذ یک سیاست جنایی پیشگیرانه هماهنگ، منسجم و افتراقی در راستای جلوگیری از خشونت های جنسی؛ جسمی و روانی اطفال بزه دیده است؛ بر این اساس، به منظور تدوین یک سیاست جنایی جامع و کارآمد که بتواند طیف گسترده کودکان و نوجوانان بزه دیده، شاهد جرم، در معرض خطر را شامل شود، دست اندرکاران سیاست جنایی کشور، باید با بهره گیری از ظرفیت های سازمان های مردم نهاد برنامه ای مدرن در پیشگیری غیرکیفری از خشونت علیه اطفال را ساماندهی کنند و از طریق این برنامه ریزی حداقل رفاه را در تامین نیاز های ضروری کلیه آحاد جامعه از جمله کودکان و نوجوانان فراهم نمایند؛ سپس با عنایت ویژه به اقشار آسیب پذیر اجتماعی که مصداق بارز آنان کودکان و نوجوانان در معرض خطر، قربانی و شاهد جرم هستند، با برنامه ریزی اصولی اقدامات موثری برای جلوگیری از سقوط ایشان در ورطه بزهکاری با رویکرد سیاست جنایی پیشگیرانه اقدام نمایند.