اثر پرایمینگ بذر با اشعه های مختلف فرابنفش بر پارامترهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی-بیوشیمیایی نخود فرنگی (Pisum sativum L.)

به منظور ارزیابی تاثیر پرایمینگ و تنش فرابنفش بر رقم دورین نخود فرنگی (Pisum sativum L.)، یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 22 تیمار (ترکیب 11 نوع پرایمینگ بذر و 2 شرایط تنش فرابنفش) در چهار تکرار در دانشگاه رازی طی سال 1394 به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که تاثیر پیش تیمارهای بذر بر تمام صفات مورد مطالعه معنی دار است. همچنین اثر تنش فرابنفش بر محتوای آب نسبی، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II، کلروفیل کل و غلظت پراکسید هیدروژن معنی دار بود. اثر متقابل پرایمینگ بذر با تنش فرابنفش بر محتوای آب نسبی، کلروفیل کل و غلظت پراکسید هیدروژن در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. به طور کلی نتایج نشان داد که تنش فرابنفش اثر مخربی بر روی گیاه نخود فرنگی می گذارد. از سوی دیگر، هیدروپرایمینگ تاثیر بهتری بر صفات مورفولوژیکی (ارتفاع ساقه، وزن تر بوته) و فیزیولوژیکی (محتوای آب نسبی برگ) این گیاه، به ویژه در شرایط بدون تنش فرابنفش، داشت. اما ترکیب های تیماری هیدروپرایمینگ به مدت 12 ساعت + UV-AB به مدت 2 ساعت و نیز هیدروپرایمینگ به مدت 11 ساعت + UV-AB به مدت 3 ساعت از کمترین میزان کلروفیل کل، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II، ارتفاع ساقه و وزن تر بوته و بیشترین غلظت پراکسید هیدروژن برخوردار شدند. در نتیجه، این پیش تیمارها تاثیر منفی بر گیاه نخود فرنگی دارند و استفاده از آن ها برای پیش تیمار بذر نخود فرنگی توصیه نمی شود.