ارتباط کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم دهی با انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم

انگیزه یکی از عوامل اساسی در یادگیری است و می تواند بر جنبه های مختلف رفتاری دانشجویان در محیط های آموزشی موثر باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم دهی با انگیزش تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1396 انجام شد.

در این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی همبستگی در سال 1396، نمونه ای شامل 261 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی بر حسب جنسیت از شش دانشکده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد کیفیت تجارب یادگیری نیومن، پرسشنامه خودنظم دهی هانگ و انل  و پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و همکاران جمع آوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمونمستقل و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بین نمره کل مقیاس کیفیت تجارب یادگیری و خرده مقیاس های (منابع، محتوا و انعطاف پذیری) با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین بین میانگین نمره کل مقیاس خودنظم دهی و تمام ابعاد آن با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. در نهایت، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که کیفیت تجارب یادگیری و خودنظم دهی به شکل مثبت و معناداری پیش بینی کننده انگیزش تحصیلی است و حدود 1/12 درصد از واریانس انگیزش تحصیلی از طریق این متغیر تبیین می شود.

بر اساس نتایج به دست آمده، بهبود کیفیت تجارب یادگیری دانشجویان توسط دانشگاه ها باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین پیشنهاد می شود برنامه ریزان درسی و مدرسان به طراحی و به کارگیری روش های تدریس مناسب در جهت افزایش انگیزش و مهارت های خودنظم دهی فراگیران اقدام کنند.