پتانسیل پروبیوتیکی انتروکوکوس های جدا شده از شیر خام و فرآورده های لبنی سنتی منطقه تبریز

پروبیوتیک ها ارگانیسم های زنده ای هستند که دارای اثرات سلامت بخش برای میزبان می باشند.

هدف از انجام این پژوهش جداسازی گونه های متنوع انتروکوکوس از شیر خام و فرآورده های لبنی سنتی منطقه تبریز و بررسی پتانسیل پروبیوتیکی آن ها بود.

 انتروکوکوس ها با روش کشت جداسازی و با آزمون های بیوشیمیایی شناسایی شدند. ویژگی های پروبیوتیکی جدایه ها (تحمل به اسید و صفرا، فعالیت پروتئولیتیکی و لیپولیتیکی، حساسیت به آنتی بیوتیک ها و ژن عامل حدت) ارزیابی گردید و 24 جدایه با در نظر گرفتن تنوع گونه ای و نوع فرآورده لبنی انتخاب شدند.

هیچ یک از گونه های انتروکوکوس به pH های 1 و 2 تحمل نداشتند، اما تمامی آن ها در 3 =pH  توانستند به مدت 120 دقیقه پایدار بمانند. از نظر تحمل صفرا، همه گونه ها نسبت به درصدهای مختلف صفرا مقاوم بودند، اما به موازات افزایش غلظت صفرا، کاهش بیشتر در جمعیت آن ها مشاهد شد. به علاوه، درجات مختلفی از پروتئولیز و لیپولیز توسط گونه های متنوع و سویه های مختلف یک گونه انتروکوکوس به دست آمد. بیش ترین فعالیت پروتئولیتیکی بعد از 15 روز ثبت گردید که مربوط به گونه های فکالیس، ماندتی و هایرا و بیش ترین فعالیت لیپولیتیکی مربوط به گونه های ساکارولیتیکوس، کازلیفلاووس و فکالیس بودند. هم چنین در آنتی بیوگرام درجات متفاوتی از حساسیت مشاهده شد. ژن حدت Espاز دو سویه فکالیس ردیابی شد، در حالی که ژن حدت Asa 1 در هیچ یک از سویه های فاسیوم یافت نشد.

گونه های انتروکوکوس می توانند به صورت بالقوه به عنوان پروبیوتیک مطرح باشند اما ضروری است ارزیابی های مولکولی و هم چنین آزمون هایی در مدل های سلولی و حیوانی برای ارزیابی دقیق تر جنبه های ایمنی انتروکوکوس ها انجام گیرد.