ارزیابی کارایی نشانگرهای مولکولی DAMD وSCoT در مطالعات تنوع ژنتیکی و تعیین حدود گونه ها در برخی خزه ها در ایران

پژوهش حاضر برای بررسی و مقایسه کارایی نشانگرهای مولکولی SCoT و DAMD در سنجش میزان تنوع ژنتیکی و همچنین مقایسه نتایج حاصل از آنها با نشانگر ISSR انجام گرفته است. یکی از اهداف این مطالعه تعیین کارایی این روش ها در میزان پلی مورفیسم DNA و دیگر پارامترهای تنوع ژنتیکی بود. هدف دیگر از این مطالعه ارزیابی کارایی این سه روش در تعیین حد و مرز گونه های Neckera complanata, Homalothecium sericeum ،Neckera crispa بود. برای جلوگیری از تاثیر عوامل اکولوژیکی نمونه هایی از یک منطقه جمع آوری شد. میزانPIC و MI در نشانگرهای مورد مطالعه نشان دهنده مقادیر مشابهی است. نتایج نشان داد که متوسط میزان Rp و تعداد باندهای مختص گونه ای پرایمرهای SCoT نسبت به DAMD و ISSR کارایی بهتری در جدا کردن گونه ها دارند. بیشترین میزان پارامترهای تنوع ژنتیکی برای Na ، 1/08، He، 0/15 و I 0/23 بود که از نشانگر SCoT به دست آمد که توانایی زیاد نشانگر SCoT را در مطالعه تنوع ژنتیکی نشان می دهد. همچنین درختچه حاصله از دو نشانگر SCoT و DAMD مشابهت بسیاری در جایگیری گونه های نزدیک داشته است. بر اساس مقادیر پارامترهای EMR، Rp، پارامترهای تنوع ژنتیکی (Na، He و I) و تعداد باندهای اختصاصی، نشانگر SCoT کارآمدتر از نشانگرهای DAMD و ISSR عمل کرده است. یافته ها نشان داد که نشانگرهای DAMD و SCoT در تخمین روابط ژنتیکی به خوبی استفاده شده و جدایی دو جنس نزدیک به هم را نشان داده است. به کارگیری دو نشانگر مولکولی SCoT و DAMD برای بررسی تنوع ژنتیکی در خزه ها در این تحقیق برای اولین بار در دنیا صورت گرفته است.