بررسی مقایسه ای اثر آتروواستاتین بر تغییرات پروتئین واکنش گر C و لیپوپروتئین با تراکم کم به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز

لیپوپروتئین با تراکم کم، یکی از علل بیماری های عروق قلبی است. هدف این پژوهش مقایسه میزان تاثیر آتروواستاتین بر کاهش لیپوپروتئین با تراکم کم و پروتئین واکنش گر C به روش مرور سیستماتیک و متاآنالیز می باشد.

در این مطالعه سیستماتیک و متاآنالیز با استفاده از کلید واژه های آتروواستاتین، کاهش لیپوپروتئین با تراکم کم و پروتئین واکنش گر C، و جستجو در پایگاه های Scopus و PubMed در فاصله فروردین 1382 تا اسفند 1397، 90 مقاله شناسایی شدند که در نهایت، 20 مقاله وارد مرحله نهایی شدند.

میزان کاهش لیپوپروتئین با تراکم کم، توسط آتروواستاتین mg/dl 51 بود (0/001P<، 98/48I2=). همچنین میزان پروتئین واکنش گر C پیش از مصرف آتروواستاتین، برابر (3/03-0/96)1/99 بود که پس از مصرف به (1/43-0/08)0/76 رسیده بود. نتایج متارگرسیون مطالعات بر حسب سن نشان داد که در مطالعاتی که سن نمونه ها کمتر بوده است میزان لیپوپروتئین با تراکم کم، زیاد بوده است و در مطالعاتی که سن نمونه بیشتر بوده است میزان لیپوپروتئین با تراکم کم، پایین بوده است. نتایج متارگرسیون مطالعات بر حسب حجم توده بدن و ارتباط کاهش لیپوپروتئین با تراکم کم، توسط آتروواستاتین، نشان داد که در افرادی که حجم توده بدن بیشتری داشته اند، لیپوپروتئین با تراکم کم آن ها بیشتر کاهش یافته است.

 میزان کاهش لیپوپروتئین با تراکم کم در افراد جوان و چاق، بهتر و سریع تر نسبت به افراد مسن و لاغر انجام می شود. پیشنهاد می شود که همه افراد به ویژه بیماران قلبی، رژیم غذایی مناسب داشته باشند و ورزش منظم را در برنامه روزانه خود قرار دهند.