بررسی اثرات یددرمانی در خانم های مبتلا به کانسر تیرویید بر عوارض بارداری و مقایسه با خواهران سالم آن ها

سرطان تمایز یافته تیرویید به طور شایعی در زنان و در سنین بارداری رخ می دهد و یکی از مراحل اصلی درمان، یددرمانی پس از جراحی است. در این مطالعه، اثرات ید درمانی بر میزان باروری و عوارض بارداری در حاملگی های بعدی بررسی شده است.

در این مطالعه گذشته نگر که از خرداد تا بهمن 1396 در بخش پزشکی هسته ای بیمارستان قائم (ع) مشهد، با حمایت دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد، 41 زن مبتلا به سرطان تیرویید که تحت درمان کلاسیک قرار گرفته بودند و تجربه حاملگی پس از یددرمانی را داشتند، بررسی شدند. داده های بیماران در زمینه سرطان تیرویید و مراحل درمان آن و نیز بارداری مادر و عوارض آن در پرسشنامه ای ثبت شد. پرسشنامه مشابهی نیز برای خواهران سالم با تجربه بارداری تکمیل گردید.

تفاوت سنی گروه بیمار با خواهران سالمشان معنادار نبود (0/9P=). از نظر تعداد بارداری (0/05P=) و تعداد فرزند زنده (0/8P=) نیز بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. تنها مورد متفاوت بین دو گروه بیمار و سالم، تعداد سقط بود که به طور میانگین در گروه بیمار 0/7 و در گروه کنترل 0/2 محاسبه گردید (0/003P=). اما کمابیش این تفاوت آماری، تنها به دلیل یددرمانی در این بیماران نمی باشد. چراکه در گروه بیمار، سقط پیش و پس از ید درمانی، تفاوت معناداری وجود نداشت (0/48P=) وزن نوزاد موقع تولد، پیش و پس از ید درمانی (0/66P=) و همچنین وزن هنگام تولد نوزاد در دو گروه مورد و کنترل (0/2P=) تفاوت معناداری نداشت.

یددرمانی در زمینه سرطان تیرویید تاثیر آشکاری بر میزان باروری نداشته و سبب افزایش عوارض بارداری های بعدی نمی شود.