ساخت نانوذرات پلیمری PAA، PVA و PEI حاوی ترکیب طبیعی ضدباکتریایی کورکومین و بررسی کارآیی آنها علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین

کورکومین مولکولی طبیعی است که با توجه به خواص گوناگون درمانی آن از جمله اثر ضدباکتریایی، می توان با کاهش معایب کورکومین از آن به عنوان دارویی به منظور درمان بیماری های مزمن استفاده کرد. هدف مطالعه حاضر ایجاد روشی برای تهیه نانوذرات کورکومین با استفاده از پلیمر های پلی آکریلیک اسید، پلی وینیل الکل و پلی اتیلن ایمین با نظر به بهبود ثبات، افزایش زیست فراهمی، حلالیت آبی بالا و همچنین بررسی کارآیی آن علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین است .

به منظور سنتز نانو ذرات پلیمری حاوی کورکومین به روش رسوب دهی نانو بهینه سازی غلظت های موثر از پلیمر، کورکومین و آب با استفاده از روش سطح پاسخ معین شد. نانوذرات سنتزشده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی، پراکندگی پویای نور و اندازه گیری پتانسیل زتا مشخصه یابی شدند. همچنین حداقل غلظت مهارکنندگی نانوذرات سنتزشده علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین اندازه گیری شد.

نانوذرات ساخته شده در مورفولوژی سطح کاملا گرد، جدا از هم و صاف بودند و میانگین اندازه ذرات 7±149، 8±175 و 9±184نانومتر برای پلی آکریلیک اسید، پلی وینیل الکل و پلی اتیلن ایمین و همچنین حداقل غلظت بازدارندگی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین را به ترتیب 024/0±480/0، 019/0±390/0 و 017/0±340/0میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد.

 غلظت حلال، پلیمر و کورکومین برای دستیابی به اندازه ذرات کوچک تر بسیار مهم است. خاصیت مهارکنندگی نانوذرات کورکومین به دلیل کوچک ترشدن اندازه ذرات و افزایش قدرت نفوذ آن در باکتری افزایش چشمگیری یافته و نانوذرات بارگذاری شده با کورکومین می توانند حامل های دارویی امیدبخشی برای درمان بیماری های سرطانی، عفونی و سایر بیماری ها باشند .