تفسیر داده های مغناطیس هوایی به منظور تخمین عمق پی سنگ مغناطیسی و گسل های پنهان در منطقه بصیران، خراسان جنوبی

منطقه بصیران واقع در جنوب شهر بیرجند در یک محیط آتش فشانی واقع شده و از نظر کانی سازی های معدنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در سال 1383 عملیات مغناطیس سنجی هوابرد با وضوح بالا (فواصل خطوط 250 متر) در محدوده ای به وسعت حدود 850 کیلومتر مربع توسط سازمان زمین شناسی کشور اجرا گردید. هدف از اجرای این عملیات علاوه بر شناسایی مستقیم کانی زایی های معدنی جدید، تولید یک پایگاه داده ژئوفیزیکی مطلوب برای مطالعات و اکتشافات زمینی در آینده بوده است. روش مغناطیس هوابرد ابزاری موثر در شناسایی پی سنگ مغناطیسی و شناسایی خطواره های مغناطیسی پنهان در مناطق مختلف بخصوص محیط های آتش فشانی است. به منظور تهیه نقشه های مغناطیسی مورد نیاز برای تفسیر زمین شناسی، تصحیحات و پردازش های لازم از جمله تصحیح تغییرات روزانه، دورافت، حرکات مانور بالگرد و هم ترازسازی بر روی داده های خام شدت میدان مغناطیسی صورت گرفت. در این مقاله با استفاده از داده های مغناطیس هوابرد به دو موضوع اساسی در اکتشافات پرداخته شده است: 1- برآورد عمق پی سنگ مغناطیسی و 2- شناسایی فابریک ها و گسل های مغناطیسی. به منظور برآورد ضخامت رسوبات غیرمغناطیسی از تلفیق روش های اویلر و ورنر استفاده شده است. با در نظر گرفتن شواهد زمین شناسی نتایج هر کدام از این روش ها مورد تحلیل قرار گرفت و سپس مطلوب ترین عمق مربوط به پی سنگ مغناطیسی در هر نقطه تعیین گردید. در نهایت نقشه خطوط هم تراز پی سنگی مغناطیسی ارائه شد. در بسیاری از بخش های منطقه که توسط واحدهای آذرین پی سنگی پوشیده شده است، عمق صفر و دیگر بخش ها عمق چند متر تا حدود 1200 متر برآورد شده است. بیشترین عمق پی سنگ مغناطیسی مربوط به حوضه رسوبی شرق منطقه است. به منظور شناسایی خطواره های مغناطیسی از فیلتر مشتق زاویه تیلت در ارتفاع فراسوی50 ، 200 ، 500 و 1000 متر استفاده گردید. آن دسته از گسل های مغناطیسی که در نقشه های تیلت فراسوی 500 و 1000 متر قابل ردیابی هستند، به عنوان گسل های اصلی یا پی سنگی و دیگر گسل های شناسایی شده در نقشه تیلت به عنوان گسل های فرعی در نظر گرفته شد. در مجموع بیش از 20 گسل پنهان درجه یک و دو شناسایی و به نقشه درآمد.