بررسی و پیش بینی میزان بخش های اثر زیست محیطی در پرورش ماهیان گرم آبی استان گیلان با استفاده از روش سامانه ی استنتاج عصبی-فازی تطبیقی

در سال های اخیر ارزیابی چرخه حیات به ابزار مناسبی جهت بررسی و تعیین میزان اثرات زیست محیطی در تولیدات کشاورزی و صنایع غذایی تبدیل گردیده است؛ به طوری که در بسیاری از کشورها از آن به عنوان ابزاری برای تصمیم گیری های کلان در برنامه ریزی تولیدات کشاورزی استفاده می شود. با در نظر گرفتن ماهی به عنوان تامین کننده ی بخش مهمی از پروتئین مورد نیاز بشر، پژوهشی بر روی بررسی شاخص های زیست محیطی (بخش های اثر) در سامانه ی تولید ماهیان گرم آبی در استان گیلان انجام گرفت. اطلاعات مربوط به میزان تولید نهاده های مصرفی (انتشارات غیر مستقیم) و مصرف آن ها در استخرها (انتشارات مستقیم) از طریق 57 پرسش نامه ی نمونه گیری شده و پایگاه داده ای اکواینونت جمع آوری گردید. نتایج نرمال سازی بخش های اثر  نشان داد که شاخص های مسمومیت آب های آزاد، اسیدی شدن و مسمومیت آب های سطحی بیشترین مقادیر آلاینده های زیست محیطی را به ترتیب با مقادیر 7-10×17/5، 7-10×95/1، 7-10×98/0 به خود اختصاص داد هاند. انتشارات ناشی از تولید نهاده ی الکتریسیته (انتشارات غیر مستقیم) و آلاینده های منتشر شده از مصرف سه نهاده ی الکتریسیته، کودهای شیمیایی و کود دامی (انتشارات مستقیم) بیشترین سهم از میزان آلایندگی را بر روی شاخص های مذکور داشتند. همچنین مقایسه ی نتایج روش های طراحی انفیس نشان داد که روش خوشه بندی فازی 8 خوشه ای نسبت به روش های جداسازی شبکه ای و خوشه بندی کاهشی، با دقت بالاتر و خطای کمتری قادر به پیش بینی مقادیر بخش های اثر زیست محیطی می باشد.