بررسی تاثیر سازه های تاشوی قیچیسان (پانتوگرافها)، در جهت تسریع اسکان دهی

همه ساله افراد زیادی در سراسر دنیا در اثر وقوع حوادث طبیعی و جنگ خانه و کاشانه خود را از دست میدهند. در ایران نیز حوادثی چون زلزله و سیل بیشترین تعداد بیخانمانها را در سالهای اخیر در پی داشته است. پس از وقوع یک حادثه مناطق مسکونی بهنوعی غیرقابل استفاده شده و افراد بازمانده ناگزیر به اسکان موقت در ، طبیعی گسترده یا جنگزدگی طراحی و ساخته شده و در اختیار حادثه دیدگان ، مکانی دیگر هستند. تاکنون چادرهای متنوعی به عنوان سرپناه اضطراری قرار گرفته است. نیاز به سازه های متحرک در مناطق زلزلهزده یا جنگی (جهت اسکان دهی سریع) که بهطور ساده و سریع نصب شده و قابلیت حملونقل داشته باشد، باعث پیدایش سازه های تاشو فضاکار شد. خصوصیات بازشوندگی میتواند ، باعث استفاده چندین باره از یک سازه در یک محل یا مکانهای متفاوت باشد. آنچه در این مقاله مورد بحث قرار میگیرد تحلیلی سیستم سازهای تاشو برای ساخت پناهگاه موقت است. هدف از این پژوهش تعیین مدلهای قابل تولید و ، بررسی متنوع برای توسعه فرمهای پیشنهادی و سیستمهای قابل ساخت و در دسترس و اجرا برای مقابله با بیخانمانی در مواقع اضطراری است. با این نگرش به معرفی و چگونگی کاربرد سیستم سازهای تاشو پرداخته میشود.