تجزیه و تحلیل ژنتیکی و فیلوژنتیکی بخشی از ژنوم میتوکندری در گاومیش های خوزستان

مطالعه مولکولی ساختار ژنتیکی گاومیش برای شناخت دقیق تر خاستگاه این حیوان می تواند موثر باشد. در بین نشانگرهای مولکولی، توالی یابی ژنوم میتوکندری یکی از بهترین و رایج ترین روش ها برای طبقه بندی ژنتیکی جمعیت ها و گونه های نزدیک به هم، بررسی امکان اشتقاق گونه های مختلف از یک جد مشترک، مطالعه رابطه فیلوژنی هر موجود با سایر گونه ها و نژادها و دستیابی به راهکارهایی برای حفظ ذخایر ژنتیکی می باشد. هدف از این تحقیق تعیین توالی نواحی 12s rRNA و 16s rRNA ژنوم میتوکندری گاومیش خوزستان و تجزیه و تحلیل ژنتیکی و فیلوژنتیکی بخشی از آن بود.

برای انجام این تحقیق تعداد 30 عدد نمونه خون از هر دو جنس از گاومیش های غیرخویشاوند جمع آوری شد. پس از استخراج DNA از آن ها، ناحیه مورد نظر توسط پرایمرهای اختصاصی با تکنیک PCR تکثیر و پس از خالص سازی توالی یابی شدند.

نتایج حاصل از هم ردیف کردن توالی های نواحی 12srRNA و 16srRNA گاومیش خوزستان نشان داد که هیچگونه جهشی در جمعیت مذکور وجود ندارد که این امر بیانگر سطح تنوع پایین در جمعیت گاومیش خوزستان می باشد. براساس این تحقیق، نواحی 12srRNA و 16srRNA ناحیه کد کننده می باشد و میزان جهش و تنوع در آن پایین است. نتایج آزمون فیلوژنتیکی با استفاده از UPGMA برای هر دو جایگاه نشان داد که گاومیش های ایران با گاومیش های هندی و ایتالیایی در یک خوشه و نزدیک به هم می باشند.

توالی حاصل از این مناطق برای اولین بار در بانک ژن با کد دسترسی MG650115 ثبت شد و با اضافه شدن نام گاومیش خوزستان در بانک جهانی ژن، این نژاد به انجمن های بین المللی معرفی شد.