مکان یابی عرصه های مناسب آب‎های زیرزمینی نیازمند به تغذیه مصنوعی با مدل فازی (با تاکید بر استان لرستان)

ایران سرزمینی است خشک با نزولات جوی بسیار کم به طوری که میانگین بارش آن کمتر از یک سوم متوسط بارندگی در دنیا است. امروزه با افزایش جمعیت کشور و به‎تبع آن افزایش تقاضا برای مواد غذایی، بهره‎برداری از منابع آب، به‎ویژه منابع آب زیرزمینی بسیار بیشتر از گذشته شده است، به طوری که این میزان مصرف بیشتر از میزان تغذیه منابع آب زیرزمینی است. لذا باید این کمبود منابع آب زیرزمینی جبران شود. هدف از این پژوهش مکان یابی پهنه های مناسب تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی در استان لرستان است. در این تحقیق ابتدا لایه های مورد نیاز همچون شیب ، جنس خاک و ساختار زمین شناسی، کاربری اراضی ، میزان بارندگی، پراکنش آبرفت های کواترنری و تصاویر ماهواره ای در منطقه موردنظر تهیه شد. سپس در نرم افزار GIS با انطباق لایه های اطلاعاتی و استفاده از منطق Fuzzy مکان‎های مناسب برای تغذیه مصنوعی آب‎های زیرزمینی و محل های مناسب پخش سیلاب استخراج شد. براساس نتایج به‎دست آمده ، از کل مساحت استان (28294 کیلومترمربع) حدود 36/9258 کیلومترمربع (5/32%) مناسب برای طرح های تغذیه مصنوعی و حدود 36/5926 کیلومترمربع (حدود 21%) سطح استان مناسب برای اجرای پروژه های پخش سیلاب است. در نهایت از تلفیق دو نقشه حاصل، مکان‎های مناسب برای تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب در این استان حدود 21/7682 کیلومتر مربع (79/21%) برآورد شد. در نتیجه استفاده و به‎کارگیری مدل های سیستم اطلاعات جغرافیایی برای تجزیه و تحلیل حجم بالای داده های جغرافیایی و ارزیابی و اولویت بندی تصمیم گیری ها در قضاوت کارشناسانه، ابزار کارامدی را برای مکان یابی محل های تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب فراهم می کند.