بهبود ظرفیت در سیستم های چند ورودی-چند خروجی با استفاده از آنتن های آرایه ای با پیکربندی مجدد

آنتن های با قابلیت پیکربندی مجدد این توانایی را دارند که الگوی تشعشعی خود را بر اساس نیاز تغییر دهند. برای اینکه بتوان از قابلیت پیکربندی مجدد این آنتن ها بهره برد، باید با استفاده از پارامترهای تخمین زده شده ی کانال، بهترین حالت یا الگوی تشعشعی را برای آنتن پیدا کرد. در این مقاله با در نظر گرفتن یک سیستم چند کاربره ی MIMO، با تعریف یک مسئله ی بهینه سازی، تاثیر استفاده از آنتن های پیکربندی مجدد با الگوهای تشعشعی مختلف در افزایش نرخ تبادل اطالاعات مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از الگو-های تشعشعی استاندارد سیستم های MIMO و با فرض استفاده از یک آنتن آرایه ای ایستگاه پایه با المان های با قابلیت پیکربندی مجدد و چند کاربر تک آنتنی، نمودار های ظرفیت متوسط هر کاربر بر حسب سیگنال به نویز و همچنین نمودار ظرفیت متوسط بر حسب تعداد کاربران رسم شده است. بر اساس این نمودارها، ظرفیت متوسط کاربران برای حالت بدون شکل دهی پرتو 40% (به میزان 0.045bps/Hz) و با شکل دهی پرتو MRC 5% (به میزان 0.052 bps/Hz) نسبت به حالتی که آنتن ها قابلیت پیکربندی مجدد نداشته باشند بهتر خواهدبود.