کاربرد تکنیک DGPS جهت بهبود طرح های ناوبری فرودگاه های ایران

این مقاله نقش دستگاه های کمک ناوبری زمینیILS/DME را به منظور هدایت هواپیماها در مسیر های هوایی بررسی نموده که به علت محدودیت های موجود برای نصب آن ها در تمام مناطق، به ضرورت استفاده از ماهواره هایGPS نیز پرداخته است. از طرفی خطاهای مختلف ماهوار ه ها، باعث کاهش دقت سیگنال های دریافتی توسط هواپیما خواهد شد که برای حذف آن ها و افزایش دقت ناوبری، می توان از تکنیک های مختلف،PBN-SBAS-GBAS-ABAS استفاده نمود. روش های یادشده در بیشتر کشورهای پیشرفته در امر هوانوردی امتیازات فراوانی به همراه دارد ولی به دلیل آماده نبودن بسترها و زیرساخت های اولیه برای استفاده از تکنیک های یادشده در فرودگاه های ایران و جهت افزایش دقت دستگاه های زمینی ILS/DME روش ترکیب DGPS و GDOP پیشنهاد شده است. هدف اصلی این تحقیق، شبیه سازی و بررسی مسیر های پروازی طرح تقرب فرودگاه بین المللی مشهد با پخش سیگنال های ناوبری ILS/DME به کمک روش DGPS و GDOP می باشد که تاکنون شبیه سازی دقیقی با نرم افزار موجود در کابین هواپیما، در این زمینه انجام نشده است. رسم منحنی سیگنال های متنوع شبیه سازی شده دستگاه های زمینی مانند انحراف از خط مرکزی باند، شیب فرود و فاصله هواپیما تا فرودگاه با روش فوق و مقایسه آن با سیگنال های ماهواره GPS از نکات برجسته این تحقیق می باشد. جهت انجام شبیه سازی ها از نرم افزار AD_AFIS استفاده شده است.