ارزیابی اثرات کودهای آلی و زیستی بر ماندگاری علف کش تریفلورالین در خاک با استفاده از روش گازکروماتوگرافی

به منظور بررسی تاثیر کودهای آلی و زیستی بر پایداری علف کش تریفلورالین در در خاک آزمایشی در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد کودهای آلی (اسید هیومیک 85 درصد و اسید فولیک 12 درصد)، کودهای زیستی (نیتروکسین و فسفات بارور 2) و مخلوط آن ها و مقادیر کاربرد تریفلورالین در سه سطح صفر، 480 و960 گرم ماده موثره در هکتار (ترفلان تجاری با خلوص 48 درصد) بودند. برای تعیین غلظت تریفلورالین در خاک، 0، 3، 7، 15، 30، 60، 90، 120 روز پس از کاربرد آن، نمونه گیری از عمق 0 تا 10 سانتی متری خاک انجام شد. استخراج باقیمانده تریفلورالین از خاک به روش میکرو استخراج مایع-مایع با چگالی کم انجام و باقیمانده آن با استفاده از دستگاه GC تعیین شد. نتایج نشان دادند که ماندگاری تریفلورالین در خاک، با کاربرد کودهای آلی و زیستی کاهش یافت. بطوری که کمترین نیمه عمر آن (26/55 و 26/41 روز) به ترتیب در تیمار مربوط به کود آلی و کود زیستی و مقدار کاربرد480 گرم ماده موثره تریفلورالین در هکتار و بیشترین نیمه عمر آن (64/106 و 77/78 روز) بترتیب در کاربرد 960 و 480 گرم ماده موثره تریفلورالین و در شرایط بدون کاربرد کود مشاهده شد. بطور کلی بر اساس نتایج حاصل از این آزمایش کاربرد کودهای آلی و بویژه کودهای زیستی می تواند نقش مهمی در کاهش ماندگاری علف کش تریفلورالین در خاک داشته باشند. این کودها بویژه در مزارعی که خطر خسارت پسماند این علف کش در محصولات تناوبی وجود دارد، می توانند نقش مهمی در کاهش آن داشته باشند.