بررسی کانی سازی، زمین شیمی و میانبارهای سیال ذخیره چندفلزی نوع رگه ای شلنگ، جنوب غربی کرمان

ذخیره چندفلزی نوع رگه ای شلنگ (جنوب غربی شهر کرمان) در بخش مرکزی کمربند فلززایی دهج- ساردوئیه قرار دارد. سنگ های درونگیر این ذخیره شامل واحدهای توف شیشه ای، توف بلوری، آندزیت و داسیت (به سن ائوسن) هستند. دگرسانی های وابسته به این ذخیره شامل پهنه های پروپلیتی، آرژیلی حد واسط، سیلیسی و کربناتی هستند. کانه زایی بیشتر به صورت رگه- رگچه ای در دو مرحله جداگانه درونزاد (کالکوپیریت، پیریت و مگنتیت) و برونزاد (بورنیت، کالکوسیت، مالاکیت، آزوریت و هماتیت) رخ داده است. کانی سازی درونزاد نیز در دو دوره مجزا رخ داده است، (1) در زمان تشکیل رگه/رگچه های کوارتز- سولفید و  (2)  هنگام گسترش رگه/رگچه های کربنات- سولفید. مقادیر متوسط مس، سرب، روی، طلا و نقره در رگه/ رگچه های کانه دار به ترتیب 5/2 در صد وزنی، 26/0 در صد وزنی، 16/0 در صد وزنی،  3/1 گرم در تن و  28 گرم در تن هستند. بی هنجاری های مثبت قوی Eu (03/5-31/10) و Ce (48/1-06/5) به ترتیب نشان دهنده pH قلیایی محیط نهشت و ماهیت احیایی سیال های کانسنگ هستند. بررسی های ریزدماسنجی میانبارهای سیال در بلورهای کوارتز همزاد با کانی های سولفیدی صورت گرفت. میانبارهای سیال مورد بررسی به طور عمده از نوع دو فازی غنی از مایع (L+V) هستند و همه آنها به فاز مایع همگن شده اند. دماهای همگن شدگی(Th)  به دست آمده در میانبارهای سیال مورد بررسی در گستره 226 تا 313 درجه سانتی گراد تغییر می کنند. شوری های میانبارهای مورد بررسی نیز دارای گستره تغییراتی از 4/3 تا 9/9 درصد وزنی معادل نمک طعام هستند. بر اساس نتایج ریزدماسنجی میانبارهای سیال، جوشش همزمان با سرد شدن سازوکار اصلی در گسترش و تکامل این ذخیره محسوب می شود. حضور بافت های گل کلمی، شانه ای، قشرگون، دانه ای، پرمانند، برشی، تیغه ای و جانشینی در کانسنگ ها، گسترش دگرسانی های آرژیلی حدواسط و کربناتی و شوری پایین میانبارهای سیال مورد بررسی، شواهد متقاعد کننده ای فراهم می نمایند مبنی بر اینکه ذخیره نوع رگه ای شلنگ بیشترین شباهت را به کانسارهای وراگرمایی (اپی ترمال) با سولفیدشدگی پایین دارد.