شبیه سازی عددی و تجربی پیاز رطوبتی در آبیاری قطره ای زیرسطحی برای خاک لومی رسی

آبیاری قطره ای زیرسطحی به طور گسترده ای در مناطق خشک به عنوان یک روش آبیاری کم مصرف مورد استفاده قرار می گیرد. اما داشتن اطلاعات جامع از الگوی خیس شدگی در آبیاری قطره ای برای طراحی و مدیریت این سیستم ضروری است. ثابت شده که مدل های شبیه سازی می توانند برای این منظور مفید باشند. بنابراین، این پژوهش به منظور بررسی ابعاد پیاز رطوبتی در آبیاری قطره ای زیرسطحی در یک خاک لومی رسی به روش مدل سازی معکوس با مدل Hydrus 2D با تکیه بر نتایج آزمایشگاهی و توسعه مدل تجربی انجام شد. نتایج حاصل از پژوهش در چهار قسمت دسته بندی شدند: 1- نتایج آزمایشگاهی نشان داد که فقط در آزمایش مربوط به قطره چکان های با دبی 8 لیتر بر ساعت و عمق نصب 15 سانتی متر، عمق خیس شدگی زیر قطره چکان بیشتر از ارتفاع خیس شدگی بالای قطره چکان می باشد. 2- آنالیز حساسیت انجام یافته روی پارامترهای هیدرولیکی خاک نشان داد که حساسترین پارامتر، رطوبت اشباع خاک () بوده ولی پارامترهای پیوستگی منافذ خاک (l) و رطوبت باقی مانده () در روند شبیه سازی پیاز رطوبتی بی تاثیر بودند. 3- برای خاک مورد بررسی، چنانچه قطره چکان در عمق 15 سانتیمتری نصب شود در دبی های بیشتر از 2 لیتر بر ساعت جبهه رطوبتی به سطح خاک رسیده و باعث مرطوب شدن سطح خاک می گردد، در حالی که در عمق استقرار 30 سانتیمتر، حتی با دبی 8 لیتر بر ساعت جبهه رطوبتی به سطح خاک نمی رسد. بنابراین تلفات تبخیر از سطح خاک نیز به حداقل می رسد. 4- شاخص های آماری نشان دادند تفاوت چندانی بین نتایج مدل های تجربی و عددی و مقادیر مشاهداتی وجود ندارد به طوریکه RMSE نرمال شده برای مدل عددی و تجربی به ترتیب از 4/4 تا 2/6 و 4/3 تا 8 درصد متغیر بود. بنابراین می توان از نتایج مدل تجربی پیشنهاد شده و مدل عددی Hydrus برای برآورد پیاز رطوبتی استفاده نمود.