انتخاب ساختار نحوی: نوع موقعیت گفتاری و عوامل دیگر

نحو را می توان در جایگاه یک نظام از شیوه های بیان موقعیت های گفتاری و مجموعه ای از موقعیت های گفتاری معمول تحلیل و مطالعه کرد؛ از جهت دیگر از نظر یکپارچکی ساختار و معناشناسی، محتوای زبان ناهمگن و اغلب این نوع ارتباط در آن به صورت غیرمستقیم است و معانی و مفاهیم مختلفی را در بر می گیرد. شیوه بیان یک موقعیت گفتاری نه تنها به ویژگی های عینی و شرایط و عوامل ادراکی بستگی دارد، بلکه به عوامل خاصی از قبیل ساختار شکل گیری ارتباط گفتاری و غیره نیز وابسته است. این مقاله رابطه بین عوامل معنایی و کاربردی در انتخاب ساختار نحوی گفتار در رابطه با بعضی از ساختارهای زبان روسی را بررسی می کند. برای بسیاری از موقعیت های گفتاری مشخص، ممکن است بیش از یک ساختار نحوی با ترتیب کامل یا تقریبا کامل ترکیب واژگانی وجود داشته باشد که امکان پذیر شدن معنای خاص یک ساختار نحوی مشخص را به ویژه در متون با مفهوم متضاد فراهم می آورد؛ علاوه براین، ویژگی های ساختار نحوی در کاربردهای غیر استاندارد بیشتر به چشم می آید (به عبارتی در ترکیب با افعالی که در این ساختار نحوی مشخص کمتر استفاده می شوند).