اثرات ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی نانوذرات اکسید بیسموت تولید شده توسط باسیلوس سوبتیلیس بر روی سویه های سودوناس آئروجینوسا جدا شده از عفونت زخم

بیوسنتز نانوذرات با روش های زیستی توسط میکروارگانیسم ها به دلیل سازگاری بالا با محیط زیست و کاهش مصرف انرژی و هزینه ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است. هدف از این پژوهش تعیین اثر نانوذرات اکسید بیسموت سنتز شده به روش سبز بر روی باکتری ایجاد کننده عفونت های بیمارستانی می باشد.   مواد و روش ها: در این پژوهش از نمونه های زخم بیماران مبتلا به عفونت سوختگی بستری در بیمارستان سوانح سوختگی مطهری 160 نمونه جمع آوری گردید. سویه های مقاوم  سودوموناس آئروجینوسا از نظر فنوتیپی و ژنوتیپی شناسایی شدند. سنتز نانوذرات اکسید بیسموت به کمک سویه باسیلوس سوبتیلیس وحشی انجام گرفت. تشکیل نانوذرات اکسید بیسموت سنتز شده از طریق تکنیک های طیف سنجی مادون قرمز، پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد تائید قرار گرفت. در نهایت، اثر ضدباکتریایی نانوذرات بر روی سویه های جدا شده به روش استاندارد دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت.   یافته ها: نانوذرات سنتز شده با میانگین اندازه 44 نانومترتوسط باسیلوس سوبتیلیس به دست آمدند. تمامی 77 سویه 44% (71 سویه) سودوموناس آئروجینوسا جدا شده بیوفیلم تشکیل دادند. نانوذرات اکسید بیسموت با غلظت ppm 2000، بر روی 5% سویه های سودوموناس آئروجینوسا اثر بازدارندگی داشت.   با افزایش غلظت نانوذرات اکسید بیسموت اثر مهارکنندگی آن افزایش یافت. نتایج نشان داد که بین گروه های مورد مواجهه با نانوذرات و سیپروفلوکساسین تفاوت معنی داری وجود دارد.