اثر اصلاح کننده های آلی و معدنی و زمان خواباندن بر شکل های شیمیایی سرب در یک خاک آهکی آلوده

آلودگی خاک به  فلزهای سنگین به دلیل اثرهای مخرب آن بر محیط زیست مانند تهدید سلامتی انسان ها، مسمومیت گیاهان و اثرهای طولانی مدتی که بر حاصلخیزی خاک می گذارند، تبدیل به یک نگرانی جهانی شده است. این پژوهش برای تعیین اثرهای اصلاح کننده های آلی (بیوچار تولید شده در دو دمای 640 و 420 درجه سلسیوس) و معدنی (پومیس، لیکا، زئولیت و بنتونیت) و زمان انکوباسیون بر توزیع گونه های سرب در بخش های مختلف یک خاک آهکی آلوده انجام شد. برای این کار، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه سطح اصلاح کننده (0، 1 و 5 درصد وزنی) و دو زمان (90 و 180 روز) انجام گرفت. در پایان زمان انکوباسیون توزیع شکل های سرب در بخش های تبادلی، کربناتی، اکسیدهای آهن و منگنز، آلی و باقی مانده با روش عصاره گیری دنباله ای تسیر تعیین شدند. نتایج نشان داد که گذشت زمان باعث افزایش بخش سرب تبادلی (52/16 درصد)، کربناتی (02/1 درصد)، اکسید آهن و منگنز (53/9 درصد) و باقی مانده (1/2 درصد) و کاهش سرب در بخش آلی (26/15 درصد) گردید. همچنین، افزودن اصلاح کننده ها به خاک موجب کاهش معنادار غلظت سرب در بخش تبادلی (F1) گردید. بیشترین کاهش غلظت سرب در بخش تبادلی (F1) در سطح 5 درصد بیوچار 640 مشاهده گردید. یافته های این پژوهش نشان داد که با گذشت زمان، بیوچار 640 موثرترین تیمار در کاهش غلظت سرب در بخش تبادلی بود.