مقایسه قابلیت جذب نانو زئولیت های طبیعی فیروزکوه و تبریز در حذف یون های توریم و اورانیم از محلول آبی

جداسازی یون های توریم و اورانیم موجود در پسمان های رادیواکتیو از فرایندهای مهم و پیچیده در مدیریت و انبارکردن دورریزهای رادیواکتیو صنایع هسته ای به حساب می آید. یکی از رو ش های حذف عنصرهای رادیواکتیو از پسمان های هسته ای استفاده از جاذب های طبیعی است. با این رویکرد در این پژوهش زئولیت های طبیعی مربوط به منطقه های فیروزکوه و تبریز با استفاده از دستگاه های FT-IR، XRD، BET و XRF شناسایی شدند.بررسی نتیجه ها نشان داد که نمونه های طبیعی دارای ساختار کلینوپتیلولیت و فروکارفولیت و میانگین اندازه ذره ها 30 و 7/38 نانومتر و مساحت سطح 51/28 و 78/4 متر مربع بر گرم به ترتیب برای زئولیت های فیروزکوه و تبریز است.تاثیر متغیرهای pH، زمان تماس فاز محلول و مبادله کننده، غلظت اولیه یون ها و مقدار جرم جاذب بر میزان جذب بررسی و شرایط بهینه برای عملکرد دلخواه مبادله کننده ها برای جداسازی یون های مورد مطالعه تعیین شد. بیش ترین جذب یون های توریم بر روی هر دو جاذب در شرایط آزمایشی بهینه در غلظت 25 میلی گرم بر لیتر، pHبرابر4، زمان تماس 240 دقیقه و وزن 1/0 گرم، %93/96 و %57/96 وبرای یون اورانیم نیز بیش ترین جذب در غلظت 25 میلی گرم بر لیتر،  pH برابر 4 برای زئولیت فیروزکوه و  pH برابر 5=برای زئولیت تبریز، زمان تماس 240 دقیقه و وزن 1/0 گرم، %01/93 و %68/52 به ترتیب توسط زئولیت فیروزکوه و تبریز به دست آمد که با افزایش جرم زئولیت تبریز تا 3/0 گرم بیش ترین مقدار جذب اورانیم به %65/83 رسید.