تبیین شاخص های فضای شهری انعطاف پذیردر شهرهای ساحلی با بهره گیری از مدل دلفی: مطالعه موردی شهرهای رامسر و بابلسر

در دهه های اخیر افزایش جمعیت جهان به خصوص در مناطق شهری به عنوان یک پدیده مهم، پیچیدگی ها و نیازهای زیادی را در زمینه های مختلف ایجاد کرده است. در واقع شهر به عنوان بستر شکل گیری اتقاقات، قعالیت ها و تعاملات اجتماعی و در کنار آن سواحل دارای اهمیت زیادی است بنابراین شناخت فضاهای شهری و طراحی مناسب آن راهی است به سوی برآوردن نیازهای گوناگون شهروندان. در این میان توجه به اصل انعطاف پذیری به عنوان یکی از عوامل خلق فضای شهری با کیفیت، فضا را قادر می سازد تا گزینه های متعددی را به شهروندان پیشکش نماید. حال در این پژوهش که از نظر ماهیت از نوع پژوهش های اکتشافی است، تلاش گردیده تا به تبیین مفهوم انعطاف پذیری و راه های تحقق آن در فضای شهری پرداخته شود. بر این اساس ضمن مطالعه مفاهیم و ادبیات مرتبط با فضای شهری انعطاف پذیری مولفه ها و شاخص هایی استخراج و سپس در قالب روش دلفی با استفاده از ابزار پرسشنامه ای شاخص ها مورد سنجش قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از 15 شاخص، در شکل گیری فضای شهری انعطاف پذیردر ساحل نقش موثرتری دارا است که با توجه به جدول رتبه بندی، شاخص های چند عملکردی، تبدیل پذیری، تنوع پذیری و سرزندگی فضای ساحل از اهمیت بالاتری برخوردار است.