بررسی و مقایسه زوایای لوردوز،کایفوز و سر به جلو تنیس بازان روی میز با نرم جامعه غیر ورزشکار ایرانی

مقدمه و اهداف تمرینات ورزشی به عنوان شکل خاصی از فعالیت های بدنی جهت د ار، ممکن است بر فرایند شکل گیری وضعیت بدنی، اثرات مهمی داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه زوایای سر به جلو، کایفوز و لوردوز بین بازیکنان تنیس روی میز و نرم جامعه غیرورزشکار ایرانی بود. مواد و روش ها در این مطالعه 30 ورزشکار تنیس روی میز (میانگین سنی 74/2± 86/19 سال و قد 33/3±8/170سانتیمتر و وزن 30/3± 2/68 کیلوگرم) انتخاب شدند. با استفاده از خط کش منعطف شاخص های کایفوز و لوردوز آزمودنی ها و با استفاده از دوربین عکاسی و روش فوتوگرامتری زاویه سر به جلو ورزشکاران تنیس روی میز اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی تک نمونه ای در سطح(05/0 P<) استفاده گردید. یافته ها نتایج تحقیق نشان داد که در ورزشکاران تنیس روی میز به طور معنی داری میزان زاویه کایفوز (44/4±92/43) بیشتر و لوردوز (73/6±6/27) کمتر از نرم جامعه افراد غیر ورزشکار می باشد (05/0P<). همچنین میزان زاویه سر به جلو (6/5±2/48) ورزشکاران تنیس روی میز نسبت به نرم جامعه افراد غیرورزشکار به طور معنی داری بیشتر بود (05/0 P<). نتیجه گیری از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ورزش تنیس روی میز به دلیل این که ورزشکاران در حین اجرای تمرینات، وضعیت خاص بدنی به خود می گیرند، موجب افزایش میزان زاویه ی سر به جلو و کیفوز ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران و کاهش میزان لوردوز کمری می شود. لذا پیشنهاد می شود که تمرینات کششی و تقویتی عضلات برای پیش گیری و اصلاح این ناهنجاری ها انجام شود.