تاثیر هشت هفته تمرینات مبتنی بر اصول NASM بر آزمون های عملکردی مفصل شانه

عملکرد مفصل شانه در فعالیت های شغلی آتش نشان ها بسیار اهمیت دارد. در این تحقیق، تاثیر هشت هفته تمرینات NASM بر محدودیت عملکرد حرکتی مفصل شانه مطالعه شد.

آزمون تحرک پذیری شانه بر روی تمام آتش نشان های اصفهان اجرا شد و از میان داوطلبان دارای محدودیت عملکردی، 17 نفر بطور تصادفی انتخاب شدند. سپس از آنها چهار آزمون عملکردی معیار (تعادلی Y، بالا آوردن دست ها، خاراندن اپلی و چرخاندن شانه) گرفته شد. پس از هشت هفته، آزمون های معیار مجددا تکرار شدند و آزمودنی ها وارد دوره تمرینی با رویکرد NASM شدند. برنامه تمرینی هشت هفته ای و در هر هفته شامل سه جلسه یک ساعتی بود. بعد از اتمام دوره تمرینی، آزمون های معیار تکرار شدند. تحلیل داده ها توسط آنوای یک سویه درون گروهی در سطح معناداری 05/0 انجام شد.

از 524 آتش نشان شاغل، 210 نفر (%40) در عملکرد حرکتی شانه مشکل داشتند. در پایان 8 هفته بی تمرینی، در هیچ یک از چهار معیار عملکردی مفصل شانه تغییر معنادار مشاهده نشد (P≥0/05 و d≤0/03). در حالی که در پایان دوره تمرینی 8 هفته ای، در هر چهار معیار پیشرفت معنادار مشاهده گردید (P≤0/05 و d≥0/04).

یافته های توصیفی نشان داد درصد چشمگیری از آتش نشان ها در عملکرد مفصل شانه محدودیت دارند. یافته های استنباطی نیز نشان داد تمرین با رویکرد NASM عملکرد مفصل شانه را بهبود داده است. براساس این نتایج، می توان برای مشاغل سنگین دستی مثل آتش نشانی، استفاده از رویکرد NASM را در طراحی تمرینات مفصل شانه توصیه نمود.