استعاره در سوره های حمد و بقره از دیدگاه محی الدین درویش و تطبیق با ترجمه های فارسی
مجاز یکی از صنایع بیانی است و به دو قسم استعاره و مجاز مرسل تقسیم میشود. از آنجا که در زیباآفرینی آیات نقش دارد، ترجمه آن نیز نیازمند دقتی برای رساندن معنای مقصود است. ،مجاز پژوهش کنونی در نظر دارد استعاره های سوره حمد و بقره را بر اساس نظر محی الدین درویش استخراج کرده و پس از توضیحی کوتاه درباره استعاره شکل گرفته و مقصود آن، به بهترین ترجمه موجود بپردازد. هدف این نگاشته، ارائه ترجمه ای مناسب برای آیات استعارهدار سوره های حمد و بقره است. نوشتار حاضر برای نخستین بار به تطبیق استعاره سوره های حمد و بقره بر برخی از ترجمه های فارسی پرداخته و در سه بخش استعاره های تصریحیه، استعاره های تصریحیه تلفیقی و استعاره های تمثیلیه و مکنیه و مکنیه تبعیه مطالب خویش را سامان میدهد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.