تحلیلی بر مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در نهج البلاغه

عدالت از جمله مفاهیمی است که اندیشمندان، همواره به تعریف و تبیین آن در اعصار مختلف پرداخته اند. این مفهوم، تکلیفی الهی است که موجبات تعالی بشر در حوزه های مختلف زندگی را فراهم می کند. ریشه اصلی مساله عدالت را باید در درجه نخست در قرآن کریم و سپس در سخنان معصومین علیهم السلام به خصوص سخنان گهربار حضرت علی علیه السلام جستجو نمود. پژوهش حاضر قصد دارد تا با غور و تفکر در آیات نورانی کلام الله مجید و سخنان امیر مومنان علیه السلام در نهج البلاغه، تحلیلی بر مستندات قرآنی عدالت فرهنگی در نهج البلاغه را به روش تحلیلی توصیفی مورد بررسی قرار دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد که یکی از مهم ترین ابعاد مهم عدالت «عدالت فرهنگی» است. بر طبق آیات قرآن و سخنان حضرت علی علیه السلام پایه و درون مایه ی اساسی عدالت فرهنگی«توحید» است. همچنین مطابق آیات قرآن و نهج البلاغه عدالت در افعال خداوند در سه گستره مهم«تکوین»، «تشریع»، «جزا و پاداش» ظهور می کند. عدالت فرهنگی به معنای کارکرد فرهنگ در جامعه ای به ایجاد تعادل و توازن می باشد و این تعادل باید به سوی گریز از تمایل به رذایل اخلاقی باشد. عدالت فرهنگی از موضوعاتی است که برپایه ی توزیع عادلانه امکانات فرهنگی جامعه استوار است.