تجزیه و تحلیل ژنوتیپی ناحیه ی کمپلکس اصلی سازگاری بافتی در مرغ های بومی ایران

ناحیه ی MHC مرغ ها در پاسخ های ایمنی، مقاومت به بیماری ها و فرایندهای تکاملی، دارای اهمیت است. در این تحقیق 200 نمونه ی خونی از مرغ های بومی نژاد های عمومی، آذربایجان غربی، مرندی و مازندرانی اخذ شد و DNA ی ژنومی به روش بهینه شده ی نمکی استخراج و چند شکلی های آللی در جایگاه های ژنی B-L، B-F و B-G با استفاده از تکنیک PCR-RFLP بررسی شد. برای شناسایی جهش در جایگاه های ژنی یاد شده از آنزیم Msp I استفاده شد. در جایگاه ژنی 374 جفت بازی B-L، فقط ژنوتیپBB  اما در جایگاه ژنی 1048 جفت بازی B-F، دو ژنوتیپ CG و GG شناسایی شد. در این جایگاه آلل C شامل باندهای 515، 410، 75 و 47 جفت بازی و آلل G نیز دارای باندهای 410، 302، 213، 75 و 47 جفت بازی بودند. در جایگاه ژنی 401 جفت بازی B-G، سه ژنوتیپ MM، MN و NN و دو آلل M شامل یک باند 401 جفت بازی و آلل N دارای باندهای 350 و 51 جفت بازی مورد شناسایی قرار گرفت. در کل جمعیت ها شاخص اطلاعات شانون در دو جایگاه ژنی B-F و B-G به ترتیب 37/0 و 59/0 و شاخص تثبیت به ترتیب 13/0- و 17/0- محاسبه شدند. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده شده برای جایگاه های ژنی یاد شده به ترتیب 25/0 و 48/0 برآورد شد. با توجه به وجود چندشکلی در دو جایگاه ژنی B-F و B-G، می توان با استفاده از پاسخ ایمنی ژنوتیپ های مشاهده شده، از این جایگاه ها به عنوان نشانگر برای اصلاح نژاد ژنتیکی جهت افزایش مقاومت مرغ های بومی به بیماری ها استفاده کرد.