مدل سازی پراکنش و پیش بینی رویشگاه بالقوه گونه سرخدار (Taxus baccata L.) در جنگل های هیرکانی ایران

در این پژوهش با بهره گیری از چهار روش مدل سازی متداول در ارزیابی رویشگاه بالقوه گونه ها (مدل های خطی و جمعی تعمیم یافته، درخت طبقه بندی و جنگل تصادفی) و نقشه متغیرهای زیست اقلیمی و توپوگرافی، نقشه مطلوبیت رویشگاه گونه سرخدار در جنگل های هیرکانی تهیه شد. ارزیابی مدل ها با استفاده از معیار AUC (GLM=863/0، GAM=871/0، CTA=781/0 و RF=922/0) نشان داد که مدل جنگل تصادفی دارای بهترین عملکرد است که در آن، درصد شیب مهم ترین و شاخص تابش خورشیدی کم اهمیت ترین متغیرها هستند. این پژوهش نشان داد که احتمال حضور گونه سرخدار در منطقه مورد بررسی از شیب 30 درصد به بعد بیشتر می شود و بعدازآن ثابت می ماند. در شرایط کنونی، مساحت رویشگاه های مطلوب و بالقوه برای گونه سرخدار در حدود 5/10 درصد منطقه مورد بررسی را دربر می گیرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در حال حاضر و شرایط اقلیمی کنونی، قسمت های شرقی و مرکزی جنگل های شمال ایران پتانسیل بالاتری برای حضور گونه سرخدار دارند که این امر به مدیریت، احیا و حفاظت از این گونه با ارزش کمک خواهد کرد.