واکنش های اجتماعی موثر در شدت لکنت زبان در میان بزرگسالان مبتلا به آن

لکنت زبان اختلالی است که پیامدهای فردی و اجتماعی زیادی برای فرد مبتلا به دنبال دارد. با توجه به نقش تعیین کننده واکنش های اجتماعی در تشدید یا کاهش بسیاری مشکلات روان شناختی از جمله لکنت و همچنین ماهیت فرهنگ وابسته رفتارهای اجتماعی، هدف پژوهش حاضر، بررسی واکنش های اجتماعی موثر بر شدت مشکل در افراد بزرگسال مبتلا به لکنت در یک نمونه ایرانی بود.

 به این منظور با روش کیفی از نوع تحلیل محتوای مرسوم، در ابتدا به صورت هدفمند و سپس مبتنی بر اشباع نمونه گیری انجام شد؛ در نهایت 26 فرد مبتلا به لکنت از طریق مصاحبه ساختار نایافته مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل داده ها هم زمان با جمع آوری، با توجه به مراحل پیشنهادی گرانهایم و لودمن انجام گرفت.

 بر اساس یافته ها، 2 طبقه شامل واکنش های اجتماعی تعدیل گر لکنت و واکنش های اجتماعی تشدیدگر لکنت حاصل شد؛ که از این دو طبقه، درون مایه واکنش های اجتماعی موثر بر شدت لکنت، استخراج گردید.

 بر اساس یافته های پژوهش، افراد مبتلا به لکنت تجارب ناخوشایندی از شناخت نادرست یا ناکافی جامعه، تبلیغات رسانه ای و پاره ای دیگر از واکنش های مخاطبین داشتند که در بعضی موارد، مشابه یافته های به دست آمده از سایر فرهنگ ها بود. نتایج این مطالعه می تواند به طراحی برنامه های آموزشی جهت افزایش آگاهی عمومی در زمینه لکنت کمک کند. این امر به نوبه خود می تواند نقش مهمی در روند درمان این افراد داشته باشد.