مطالعه عددی اندرکنش گسلش- آبرفت - قاب ساختمانی دو دهانه

در بیشتر مطالعات مربوط به اندرکنش گسلش- خاک- فونداسیون- سازه، تنها فونداسیون مدل شده و اثر سازه با روش هایی مانند سختی معادل یا اضافه نمودن سربار معادل آن در مدلسازی ها دیده شده و از مدلسازی مستقیم سازه در مدل های آزمایشگاهی و عددی خودداری شده است. لذا به نظر می رسد مدلسازی مستقیم سازه بتواند درک بهتری از تاثیر حضور سازه- فونداسیون بر نحوه انتشار گسلش سطحی1 و همچنین بر نحوه عملکرد اعضاء مختلف سازه در حین گسلش را امکان پذیر سازد. در این تحقیق مدلسازی عددی دوبعدی سازه- فونداسیون- آبرفت با اعمال گسلش سطحی معکوس به صورت شبه استاتیکی، در حالت قابهای دو دهانه دارای پی نواری با تعداد طبقات 3 و 7، با استفاده از روش اجزاء محدود و نرم افزار آباکوس انجام شده و تاثیر عواملی نظیر موقعیت قرارگیری سازه، تعداد طبقات و ضخامت فونداسیون در این پدیده اندرکنشی به صورت پارامتریک مورد مطالعه و بررسی قرارگرفته است. بر این اساس بحرانی ترین موقعیت قرارگیری، برای حالتی است که سازه برروی فرادیواره و در فاصله 15 تا 25 متری از محل رخنمون گسلش میدان آزاد2 قرار می گیرد. تاثیر افزایش تعداد طبقات (افزایش سربار) از نظر تغییرشکل های ایجادشده در سازه در مواجهه با پدیده گسلش در حالت های مختلف قرارگیری سازه متفاوت می باشد، اما از نظر تغییرات نیروهای داخلی اعضا سازه ای، افزایش تعداد طبقات باعث ایجاد مقادیر نیروی برشی و لنگر خمشی بزرگتری در طول تیر طبقات و فونداسیون سازه ها در اثر اعمال گسلش می شود. افزایش ضخامت فونداسیون نیز باعث کاهش مقادیر نیروی برشی و لنگر خمشی ایجاد شده در اعضای سازه ای نظیرتیرها در اثر اعمال گسلش می گردد، در نتیجه می تواند به عنوان یک راهکار مناسب در جهت عملکرد بهتر سازه در مواجهه با پدیده اندرکنشی سیستم کوپل، مورد توجه قرارگیرد.