پیش بینی خواب آلودگی رانندگان بر اساس فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله ای

رانندگی، یکی از فعالیت های مهم و ضروری در زندگی اغلب افراد جامعه محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خواب آلودگی رانندگان بین شهری بر اساس راهبردهای مقابله ای، کیفیت خواب و فرسودگی شغلی انجام شده است.

طرح پژوهش حاضر، هم بستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه رانندگان تاکسی بین شهری شهر شیراز تشکیل دادند که 300  نفر از آن ها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسش نامه خواب آلودگی اپوورث (1990)، پرسش نامه کیفیت خواب بایسی (1989)، پرسش نامه راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1993)، و پرسش نامه فرسودگی شغلی مسلش (1981) صورت گرفت. داده ها به کمک ضریب هم بستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله ای قادر به پیش بینی خواب آلودگی هستند و 36 درصد از تغییرات آن را تبیین می کنند.

با توجه به نقش فرسودگی شغلی، کیفیت خواب و راهبردهای مقابله ای در پیش بینی خواب آلودگی، پیشنهاد می شود که برای ارتقای عملکرد رانندگان و کاهش حوادث جاده ای، این متغیرها بیشتر موردتوجه قرار گیرد.