بررسی میزان فعالیت بدنی و عوامل موثر بر آن در سالمندان مراکز بهداشتی شهر قزوین- 1396

در دوران سالمندی فعالیت های جسمانی کاهش می یابد و کاهش آن یک عامل خطر در بروز  بسیاری از بیماری های مرتبط با شیوه زندگی ناسالم می باشد. از این رو لازم  است که فعالیت بدنی یک بخش مهم در برنامه های مرتبط با  سلامت سالمندان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان فعالیت بدنی و عوامل موثر بر آن درسالمندان شهر قزوین صورت گرفت.                                                                 

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود. تعداد 196 نفر از سالمندان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از خانه های سالمندان شهر قزوین وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش در این مطالعه پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه اندازه گیری سریع فعالیت بدنی (RAPA) بود. اطلاعا ت جمع آوری شده حاصل از پرسشنامه ها، با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار Spss.24 تجزیه و تحلیل انجام گرفت.

میانگین سنی  سالمندان در این مطالعه 8±72  سال بود. 25/5 %  سالمندان زندگی بدون فعالیت داشتند و در این میان تنها10/2 % از سالمندان فعالیت مناسب داشتند. در این مطالعه میان سطح تحصیلات (05/0 >p)، عادت قبلی به فعالیت بدنی (05/0 >p)، وضعیت فعلی اشتغال (05/0 >p) انگیزه (05/0 >p) با فعالیت بدنی از نظر آماری ارتباط معناداری وجود داشت.

با توجه به پایین بودن سطح تحصیلات، وضعیت اشتغال، انگیزه و عادت به فعالیت بدنی بر سطح فعالیت بدنی سالمندان، مشاهده شده است که سطح فعالیت بدنی سالمندان در جمعیت شهری قزوین پایین و نامناسب است. بنابراین لازم است با در نظر گرفتن عوامل موثر بر فعالیت بدنی سالمندان درجهت ارتقای آن برنامه ریزی های لازم را انجام داد.