تاثیر تغذیه روی بر ویژگی های رشدی، غلظت سدیم و پتاسیم و کسر مولی کلسیم ریشه و برگ دو رقم زیتون در سطوح مختلف شوری

به منظور بررسی تاثیر تغذیه بر تحمل نسبی نهال های زیتون  (Olea europea L) به شوری، یک آزمایش گلدانی، به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، در پاییز 1392 انجام شد. نهال های یک ساله دو رقم زیتون (Conservolea and Frontoio) در گلدان های پلاستیکی 10 لیتری محتوی ماسه و پرلیت با نسبت 1:1 کشت شده و با محلول های غذایی حاوی سطوح مختلف کلرید سدیم (صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار) و روی (صفر، 1 و 5 میکرومولار از منبع سولفات روی) تیمار شدند. نتایج نشان داد که شوری سبب کاهش وزن خشک برگ، ریشه، ارتفاع نهال، تعداد برگ، نسبت K/Na ریشه و برگ و کسر مولی کلسیم در ریشه و برگ هر دو رقم شد. با افزایش روی تا سطح 5 میکرومولار، تمام ویژگی های رشدی در هر دو رقم افزایش معنی داری داشتند. همین روند برای پتاسیم برگ و نسبت K/Na ریشه و برگ مشاهده شد. برهم کنش روی ×رقم و شوری×رقم، تنها برای وزن خشک ریشه معنی دار شد. رقم فرانتویو دارای بیشترین وزن خشک ریشه در تمامی سطوح شوری بود. مصرف روی، اثر مثبت و معنی داری بر وزن خشک ریشه و برگ داشت. برهم کنش روی ×شوری و روی ×رقم بر وزن خشک برگ معنی دار نشد. رقم فرانتویو با داشتن بیشترین وزن خشک ریشه و برگ و نیز سایر ویژگی های مورد بررسی، رقم متحمل تری نسبت به شوری بود. مصرف روی توانست علاوه بر افزایش شاخص های رشد، سبب افزایش جذب پتاسیم، نسبت K/Na و کسر مولی کلسیم شود. همین امر باعث بهبود شرایط تغذیه ای و در نتیجه افزایش ماده خشک برگ و ریشه شده است. کسر مولی کلسیم شاخص بهتری در مقایسه با K/Na برای تعیین تحمل به شوری نهال های زیتون است.