پیش بینی ابعاد اضطراب ریاضی بر مبنای باورهای فراشناختی در میان دانش آموزان تیزهوش دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی ابعاد اضطراب ریاضی بر مبنای باورهای فراشناختی در میان دانش آموزان تیزهوش دبیرستانی بود. بدین منظور از بین 928 نفر دانش آموز دبیرستانی جامعه پژوهش، تعداد 183 نفر دانش آموز (87 دختر و 96پسر) با روش نمونه گیری هدفمند طی آزمون هوشی اوتیس (هوشبهر 120 و بالاتر) انتخاب شدند. از مقیاس اضطراب ریاضی و پرسشنامه باورهای فراشناختی به عنوان ابزارهای پژوهش استفاده شد. روایی ابزارها از طریق تحلیل عاملی و پایایی آن ها به وسیله محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، به دست آمد. نتایج حاکی از روایی و پایایی قابل قبول ابزارها بود. تحلیل داه ها به کمک محاسبه ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه صورت گرفت. نتایج نشان داد؛ بین ابعاد باورهای فراشناختی و ابعاد اضطراب ریاضی، همبستگی معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد؛ باورهای منفی درباره کنترل ناپذیری افکار و خطر، می تواند ابعاد اضطراب درس ریاض، اضطراب امتحان ریاضی و نگرانی درباره عملکرد ریاضی را تبیین نماید همچنین اطمینان شناختی اضطراب درس ریاضی و خودآگاهی شناختی، بعد احساس منفی در باره ریاضی را تبیین می کند. قوی ترین پیش بینی کننده ابعاد اضطراب ریاضی در میان دانش آموزان تیزهوش، بعد باورهای منفی درباره کنترل ناپذیری افکار و خطر بود. جنسیت از عوامل پیش بینی کننده اضطراب امتحان ریاضی بود. پژوهش نشان داد؛ با افزایش باورهای فراشناختی منفی، اضطراب ریاضی نیز افزایش می یابد. کاربست یافته های فوق، ایجاد تغییر در ارزیابی ها و باورهای منفی دانش آموزان تیزهوش و فراهم ساختن راهبردهای جانشینی برای مقابله با باورهای منفی است.