ارزیابی پاسخ های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی برخی از ارقام انار تجاری ایرانی به تنش شوری

شوری آب و خاک از مهمترین محدودیت های رشد و تولید درختان میوه به شمار می آید. کنترل شوری می تواند یکی از عوامل مدیریت تولید این محصولات باشد و پایداری تولید و استفاده بهینه از زمین و آب را تضمین نماید. لذا، به منظور بررسی اثر تنش شوری کلریدسدیم بر خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی برخی ارقام تجاری انار کشور و شناسایی رقم های متحمل به شوری، پژوهشی گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان در سال 1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در پنج سطح شوری صفر، 25، 50، 75 و 100 میلی مولار کلریدسدیم و شش رقم انار ملس دانه قرمز اصفهان، ملس یزدی، شیرین شهوار، می خوش یزد، ملس ساوه و ملس یوسف خانی و با سه تکرار صورت پذیرفت. پس از سه ماه اعمال تنش شوری، برخی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشمیایی گیاهان بررسی و اندازه گیری گردید. نتایج پژوهش نشان داد در تیمار شاهد نسبت به 100 میلی مولار کلریدسدیم با افزایش شوری، میزان کلروفیل a (42 درصد)، کلروفیل b (40 درصد)، کلروفیل کل (42 درصد) و کاروتنوئید کل (65 درصد) به طور معنی داری کاهش و میزان نشت یونی (27 درصد)، مالون دی آلدئید (94 درصد) و آنزیم های پراکسیداز (506 درصد)، کاتالاز (478 درصد) و آسکوربات پراکسیداز (366 درصد) افزایش معنی داری یافت. همچنین مقایسه میانگین داده های آزمایش نشان داد تفاوت معنی داری بین ارقام در فاکتورهای اندازه گیری شده وجود دارد. یافته های پژوهش نشان داد که در شرایط تنش شوری، رقم ملس ساوه در بیشتر صفات مرتبط با تحمل به شوری برتری نشان داد و این رقم نسبت به سایر ارقام ارزیابی شده از تحمل به شوری بالاتری برخوردار بود.